کد مطلب:46520 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:44

گنجینه پرسمان » قرآن

از ظاهر آيه اول سوره تحريم چنين بر مي آيد كه رسول الله((صلي الله عليه وآله)) حلال خدا را حرام كرده است. اين مطلب با عصمت و شأن رسالت آن حضرت كه بيان احكام الهي است چگونه مي تواند سازگار باشد؟

در آيات اول سوره تحريم آمده است«يا ايها النبي لم تحرم ما احلّ الله لك تبتغي مرضات ازواجگ و الله غفور رحيم، قد فرض الله لكم تحله ايمانكم و اله موليكم و هو العليم الحكيم; اي پيامبر; چرا براي خشنودي همسرانت، آنچه را خدا براي تو حلال گردانيده حرام مي كني؟خداست كه آمرزنده مهربان است، قطعاً خدا براي مشا راه گشودن سوگندهايتان را مقرر داشته است، و خدا سرپرست شماست، و اوست داناي حكيم».
براساس اين آيا، رسول الله((صلي الله عليه وآله)) امر حلالي را به وسيله سوگند بر خود حرام كرد. نه اينكه حكم حلال الهي را براي مردم به عنوان حرام اعلان كند. آن حضرت در اثر اعتراض يكي از همسرانش (حفضه، دختر عمر) قسم خورد كه ديگر با ماريه(ديگر همسر خود) همبستر نشود. خداوند با نزول اين آيات به رسول الله((صلي الله عليه وآله)) امر فرمود كه مي تواند از سوگند خود دست بردارد و با دادن كفاره سوگند خود را نقض كند. اين آيات در واقع، به نحوي تعريض گونه، اعتراض بر دو تن از همسران آن حضرت، عايشه و حفضه، است كه حضرت را مورد ايذاء قرار داده اند، به گونه اي پيامبر نزديكي با ماريه را بر خود حرام نمود.
ذكر اين نكته نيز خالي از فايده نيست كه در خطاب«ياايهاالنبي»رسول الله((صلي الله عليه وآله)) به اين جهت كه نبّي است مورد خطاب قرار گرفته، نه بدان جهت كه رسول الله((صلي الله عليه وآله))است، و در اين مطلب اشاره اي نهفته است و آن اين كه مسأله مورد نظر مسأله شخصي

ـ3ـ
آن حضرت بوده، نه مسأله اي كه جزو رسالتهاي او براي مردم باشد.

(بخش پاسخ به سؤالات )

ـــــــــــــــــــــ
(1)1 - نگاه كنيد به: ترجمه تفسير الميزان، ج 19،ذيل آيه مذكور.

ـ4ـ